4857 SAYILI İŞ KANUNU VE 6331 SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KANUNU KAPSAMINDA ÇALIŞANLARIN İŞE BAŞLAYABİLMESİ İÇİN İŞE GİRİŞ RAPORUNU ALMASI GEREKMEKTEDİR. İşe giriş sağlık raporu, bir kişinin bir işe başlamadan önce belirli bir sağlık standardını karşıladığını doğrulayan bir rapordur. Bu rapor, adayın fiziksel ve zihinsel sağlığının belirli bir işte çalışmaya uygun olduğunu göstermek için genellikle işveren tarafından istenir. İşe giriş sağlık raporu, çalışanın iş yerindeki güvenliği ve sağlığına önem veren bir yaklaşımın bir parçası olarak talep edilir. İşe giriş sağlık raporu genellikle bir sağlık kuruluşu veya yetkili bir sağlık uzmanı tarafından hazırlanır. Bu rapor, adayın tıbbi geçmişi, mevcut sağlık durumu, kronik hastalıklar, ilaç kullanımı, alerjiler ve herhangi bir özel sağlık durumu gibi bilgileri içerebilir. Ayrıca, adayın işteki fiziksel yeteneklerini ve işyerindeki potansiyel sağlık risklerini değerlendirmek için belirli testler veya muayeneler de yapılabilir. İşe giriş sağlık raporu, işverenin çalışanın iş yerindeki güvenliğini sağlama yükümlülüğünü yerine getirmesine yardımcı olur. Ayrıca, belirli işler için belirli sağlık gereksinimlerini karşılayan adayları seçme ve işe almayı kolaylaştırır. Bu raporlar genellikle işe alım sürecinin bir parçası olarak istenir ve adayların işe başlamadan önce sunmaları gereken belgeler arasında yer alır.

• Periyodik Muayeneler ve Revizyonları
  • İşçiler için periyodik sağlık muayeneleri, işyerinde çalışanların sağlık durumlarının düzenli olarak izlenmesini sağlayan bir önlemdir. Bu muayeneler, işçilerin işteki sağlık risklerine maruz kalma durumlarını belirlemek, mesleki hastalıkları veya sağlık sorunlarını tespit etmek ve işyerindeki güvenlik ve sağlık standartlarını korumak için önemlidir. İşçilerin periyodik sağlık muayenelerine tabi tutulması, hem işçilerin hem de işverenlerin sağlığını ve güvenliğini korumak için yaygın bir uygulamadır. Periyodik sağlık muayeneleri genellikle işçilerin mesleklerine ve işyerinde maruz kaldıkları risklere göre belirlenen belirli zaman aralıklarında yapılır. Örneğin, kimyasal maddelere maruz kalan işçiler veya gürültülü ortamlarda çalışanlar daha sık periyodik sağlık muayenelerine tabi tutulabilirler. Bu muayeneler genellikle işyeri hekimleri, yetkili sağlık personeli veya özel sağlık kuruluşları tarafından gerçekleştirilir. Muayene genellikle işçilerin sağlık özgeçmişini incelemeyi, fiziksel muayeneyi, gerekli laboratuvar testlerini yapmayı ve işyerindeki sağlık riskleriyle ilgili belirli soruları sormayı içerir. Periyodik sağlık muayenelerinin amacı, işçilerin sağlık durumlarını izlemek, erken teşhis ve tedavi imkanı sağlamak, mesleki hastalıkları ve işle ilgili sağlık sorunlarını önlemek ve işyerinde güvenli ve sağlıklı bir çalışma ortamını korumaktır. Bu muayeneler aynı zamanda işçilerin işe uygunluğunu değerlendirmek ve işverenlere işyerinde sağlık ve güvenlik önlemlerini geliştirme konusunda rehberlik etmek için de kullanılabilir.

BİLGİ: Çalışanın kişisel özellikleri, işyerinin tehlike sınıfı ve işin niteliği öncelikli olarak göz önünde bulundurularak işyerinde yapılan risk değerlendirmesi sonuçları doğrultusunda; a. Az tehlikeli sınıftaki işyerlerinde en geç beş yılda bir, b. Tehlikeli sınıftaki işyerlerinde en geç üç yılda bir, c. Çok tehlikeli sınıftaki işyerlerinde en geç yılda bir, defa olmak üzere periyodik muayene tekrarlanır. * Ancak işyeri hekiminin gerek görmesi halinde bu süreler kısaltılabilir. (28713 Sayılı Yönetmelik Madde 9/C3)

• İşe Dönüş Muayenesi
  • bir çalışanın bir iş kazası geçirmesi veya meslek hastalığına yakalanması sonucunda işe geri dönmeden önce sağlık durumunun değerlendirilmesidir. Bu muayene, çalışanın iş kazası veya meslek hastalığı sonrası sağlık durumunu kontrol etmek, iyileşme sürecini değerlendirmek ve çalışanın işe dönme kabiliyetini belirlemek için yapılır. İş kazası veya meslek hastalığı sonrası işe dönüş muayenesi genellikle işyeri hekimi, yetkili bir sağlık personeli veya uzman bir doktor tarafından gerçekleştirilir. Bu muayene sırasında, çalışanın geçirdiği yaralanmaların veya hastalığın iyileşme süreci değerlendirilir. Gerekirse, ilgili tıbbi testler yapılabilir ve röntgenler, kan testleri veya diğer tıbbi görüntüleme yöntemleri kullanılabilir. İşe dönüş muayenesi ayrıca çalışanın işyerindeki görevlerini yeniden yerine getirebilecek fiziksel ve zihinsel kapasitesini de değerlendirir. İyileşme sürecinin tamamlandığından ve çalışanın işe dönme kapasitesinin ne zaman ve hangi koşullarda uygun olduğundan emin olmak için düzenli olarak yapılabilir. Bu muayene, çalışanın işe güvenli ve sağlıklı bir şekilde geri dönmesini sağlamak için kritik öneme sahiptir. İyileşme sürecinin tamamlandığından ve çalışanın işe dönme kapasitesinin uygun olduğundan emin olmak için düzenli olarak yapılması gereken bir süreçtir. Ayrıca, işverenlere çalışanın gereksinimlerini ve işe dönüş sürecini yönetmek için rehberlik sağlar.
• Özel Politika gerektiren Grupların Muayenesi
  • Özel politika gerektiren çalışanlar, genellikle belirli bir işte çalışmaya başlamadan önce ek sağlık değerlendirmelerine tabi tutulurlar. Bu tür çalışanlar, işlerinin doğası gereği belirli sağlık risklerine maruz kalabilirler veya belirli sağlık koşullarına sahip olabilirler. Bu nedenle, işe giriş muayenesi süreci, bu çalışanların sağlık durumlarını ve iş yerindeki güvenliklerini sağlama konusunda daha ayrıntılı olabilir. Özel politika gerektiren çalışanlar arasında şunlar bulunabilir:
    1. Kimyasal maddelere maruz kalanlar: Kimyasal maddelere maruz kalma riski taşıyan çalışanlar, işe giriş muayenelerinde belirli kimyasallara karşı duyarlılık veya sağlık etkileri açısından değerlendirilebilirler.
    2. Radyasyonla çalışanlar: Radyasyona maruz kalan çalışanlar, işe giriş muayenelerinde radyasyon dozlarının etkileri ve kişisel koruyucu ekipman kullanımı gibi konularda değerlendirilebilirler.
    3. Yükseklikte çalışanlar: Yükseklikte çalışanlar, işe giriş muayenelerinde yükseklik korkusu veya denge sorunları gibi konularda değerlendirilebilirler.
    4. Gürültüye maruz kalanlar: Gürültüye maruz kalan çalışanlar, işe giriş muayenelerinde işitme kaybı riski ve işitme koruyucu ekipman kullanımı gibi konularda değerlendirilebilirler.
    5. Fiziksel olarak talepkâr işlerde çalışanlar: Fiziksel olarak talepkâr işlerde çalışanlar, işe giriş muayenelerinde fiziksel dayanıklılık ve uygun egzersiz programları gibi konularda değerlendirilebilirler.
    Bu özel politika gerektiren çalışanlar, işe giriş muayenelerinde belirli sağlık testlerine tabi tutulabilirler veya işyerinin sağlık ve güvenlik politikalarına uyumları açısından belirli eğitimlerden geçirilebilirler. İşe giriş muayeneleri, işyerindeki sağlık ve güvenlik standartlarının korunmasına ve çalışanların işlerini güvenli bir şekilde yerine getirmelerine yardımcı olmak için önemlidir.

SAĞLIK TARAMALARI İşe giriş muayenesi için istenen tetkikler ve testler, çalışılacak işin türüne, işyerinin sağlık ve güvenlik politikalarına ve yerel yasal düzenlemelere bağlı olarak değişebilir. Ancak genel olarak, işe giriş muayenesi sırasında aşağıdaki tetkikler ve testler istenebilir:

1. Genel Sağlık Değerlendirmesi: Genel bir sağlık muayenesi, kişinin genel sağlık durumunu değerlendirmek için yapılır. Bu muayene, kan basıncı ölçümü, nabız kontrolü, kilo ve boy ölçümü gibi temel fiziksel değerlendirmeleri içerebilir.
2. Kan Testleri: Kan testleri, genellikle tam kan sayımı (CBC) ve kan biyokimyası paneli gibi çeşitli testleri içerir. Bu testler, kan şekeri düzeyleri, kan yağları, böbrek fonksiyonu ve karaciğer fonksiyonu gibi önemli sağlık göstergelerini değerlendirmek için yapılır.
3. İdrar Testi: İdrar testi, böbrek fonksiyonunu değerlendirmek, idrar yolu enfeksiyonları veya diğer sağlık sorunlarını tespit etmek için yapılır.
4. Göz Muayenesi: Göz muayenesi, görme keskinliğinin değerlendirilmesi, gözlerin sağlığı ve göz içi basıncın ölçülmesi gibi işler içerir.
5. İşitme Testi: İşitme testi, işitme kaybını tespit etmek ve işitme sağlığını değerlendirmek için yapılır.

1. Solunum Testleri: Solunum testleri, akciğer fonksiyonunu değerlendirmek ve solunum yolu hastalıklarını tespit etmek için yapılır.
2. Radyolojik İncelemeler: Bazı durumlarda, işe giriş muayenesi için röntgen veya diğer görüntüleme testleri istenebilir. Bu testler, kemik kırıklarını, akciğer sorunlarını veya diğer iç organlardaki anomalileri tespit etmek için yapılabilir.

PORTÖR Portör Tarama Tetkikleri

• İşe giriş muayenesinde istenen portör testleri, çalışılacak işin türüne, işyerinin sağlık ve güvenlik politikalarına ve yerel yasal düzenlemelere bağlı olarak değişebilir. Ancak genellikle işe giriş muayenesinde istenen portör testleri, çalışanların bulaşıcı hastalıklara karşı bağışıklığını belirlemek ve işyerindeki diğer çalışanları korumak için yapılır. İşte bazı yaygın olarak istenen portör testleri:
  1. Hepatit B Portör Testi: Hepatit B virüsüne karşı bağışıklık kazanmış olan çalışanları tespit etmek için yapılır. Hepatit B portör testi, hepatit B yüzey antijenine (HBsAg) veya hepatit B antikorlarına (anti-HBs) bakarak yapılabilir.
  2. Kızamık Portör Testi: Kızamık virüsüne karşı bağışıklık kazanmış olanları tespit etmek için yapılır. Kızamık portör testi, kızamık antikorlarına (anti-kızamık IgG) bakarak yapılabilir.
  3. Kızamıkçık Portör Testi: Kızamıkçık virüsüne karşı bağışıklık kazanmış olanları tespit etmek için yapılır. Kızamıkçık portör testi, kızamıkçık antikorlarına (anti-kızamıkçık IgG) bakarak yapılabilir.
  4. Kızamık Kızamıkçık Kızamıkçık Aşısı (MMR) Portör Testi: Kızamık, kızamıkçık ve kabakulak (MMR) aşısına karşı bağışıklık kazanmış olanları tespit etmek için yapılır. MMR portör testi, ilgili antikorlara (anti-kızamık, anti-kızamıkçık ve anti-kabakulak IgG) bakarak yapılabilir.
  5. Kan Tetkikleri: Genel olarak, işe giriş muayenesinde kan testleri istenebilir ve bu testler aracılığıyla çeşitli enfeksiyonlara karşı bağışıklığı belirlemek mümkündür. Örneğin, hepatit B portör testi gibi spesifik antikor testleri yanı sıra genel immünoglobulin seviyeleri ve lenfosit sayıları da incelenebilir.
  6. 

     

  Bu testlerin tam listesi, işin türüne, işyerinin gereksinimlerine ve yerel yasal düzenlemelere bağlı olarak değişebilir. İşyeri hekimi veya yetkili sağlık personeli, hangi testlerin yapılması gerektiğine karar verir ve muayeneyi buna göre yönlendirir.